Weer een week voorbij!

31-10-2008 00.30 uur lokale tijd
De stageweek zit er weer op! Deze week hebben we de kinderen die we gaan behandelen onderling verdeeld en het behandelrooster gemaakt. We gaan allebei 6 kinderen behandelen, 2 keer in de week. Daarnaast gaan we in de kleuterklassen 2 keer groepsbehandeling mondmotoriek geven.

Dinsdag en donderdagmiddag hebben we weer de gebarencursus gevolgd. Gisterenochtend is Melisa bij ons geweest om onze leerdoelen te bespreken. Het was een fijn gesprek…van 1,5 uur!

Aangezien we hier veel op onszelf aangewezen zijn en veel met elkaar moeten doen, hebben we gisterenavond een feedbackrondje gedaan. Dit had niet alleen betrekking op stage, maar ook op het reilen en zeilen in huis. We zitten namelijk bijna dag en nacht op elkaars lip en een irritatie hier en daar is dan ook niet te vermijden. We hebben alles goed besproken en elkaar een tip (=advies) en een top (=compliment) gegeven. Het was goed dit even te doen en we kunnen er voorlopig weer tegenaan!

Dinsdagavond hebben we voor het eerst les gegeven op de opleiding. Het zijn twee klassen en we hebben per koppel een klas. Yvon en ik hebben de tweedejaars en Carlijn en Ilona de derdejaars. Wat een groot verschil met hoe het er op onze opleiding aan toe gaat. Iedereen komt druppelsgewijs binnenlopen. Dan gaat iedereen op zijn gemakje met elkaar de dag en nog veel meer doornemen. (zo groot is het verschil bij nader inzien toch niet ;)) Het enige wat echt anders is dan bij ons in Nederland is het tempo…het gaat hier zo sloom!!
Het was voor ons best vreemd om voor de klas te staan, de meeste leerlingen zijn namelijk een stuk ouder dan wij. Maar toen we eenmaal begonnen waren, ging het wel vanzelf. De leerlingen namen ons serieus en hebben goed naar ons geluisterd ;). Nu maar hopen dat ze hun huiswerk ook maken, zodat we volgende week ook verder kunnen met de stof. Het was een lange avond, we moesten namelijk 2 lessen in 1 doen. Toen we om half 9 terugkwamen wisten we niet hoe snel we onze pizza in de oven moesten gooien…wat was die lekker!

Ook moesten we deze week onze stage voorkeur voor de volgende (laatste!) stage doorgeven. Na een hoop gepeins en afwegingen gemaakt te hebben, hebben we het formulier gemaild. En nu maar hopen dat we allemaal op onze 1e voorkeursplek geplaatst worden…

Vanavond zijn we samen met Ilona op stap geweest. Carlijn had een date met Jean-Pierre. We gaan tegenwoordig niet meer met Taxi Brian, maar met Taxi Muntje. Deze zit bij ons om de hoek. Er werken zo’n 60 chauffeurs, die stuk voor stuk hun eigenaardigheden hebben. We werden we gehaald door Ivan, een jonge gast, die de weg nog niet zo goed weet hier. We wilden graag naar het Salsury Festival, maar hier wist hij niks van. Even vragen aan zijn collega’s dus. Eindelijk op weg, staan daar Carlijn, Jean-Pierre én (voor ons Juf) Joan (zijn moeder) te wachten op een taxi. We waren enigszins verbaasd om ze daar te zien staan. Carlijn en J-P zouden namelijk met z’n tweeën afspreken…
Terwijl we voor het stoplicht stonden, valt ineens de auto van Ivan uit. We zeiden in koor ‘dat wordt duwen’, maar Ivan stapte uit, deed z’n motorkap omhoog, drukte op een knopje en er was weer contact. De auto’s van Taxi Muntje zijn nou niet bepaald luxe, af en toe mis je een raam en als er wel ramen in zitten kunnen ze niet altijd open. Maar verder zijn we erg tevreden met Taxi Muntje!
Uiteindelijk kwamen we aan bij de Street Party: een parkeerplaats waar ongeveer 20 mensen staan te dansen en 30 mensen staan toe te kijken. Het was niet echt wat wij bij een street party verwachtten. We hadden afgesproken met Celine en Tessa, die zouden iets later komen. Ook zei vonden het een beetje tegenvallen en al snel besloten we om lopend naar ´t Vat te gaan. Daar hebben we een drankje gedaan, we hebben het niet te laat gemaakt omdat we de volgende dag vroeg opmoesten, vanwege het uitje met de leerkrachten.
Terwijl Ilona boven zich klaar aan het maken was om naar bed te gaan, hebben we snel slingers opgehangen. Toen ze iets na twaalven naar beneden kwam, werd ze warm onthaald met toeters die ze verderop in de straat waarschijnlijk ook hebben gehoord.

2-11-2008
Gisteren zijn we met leerkrachten van school naar Gusterie geweest. In totaal gingen er 7 leerkrachten mee, plus wij vieren en 3 mannen die van het busje waren. Joan had het geregeld. Om half 8 stonden wij netjes klaar bij het busje. Langzaam liep het busje voller. Het was erg warm en Joan had ons aangeraden een lange broek aan te doen, en wij luisteren natuurlijk goed naar advies van inwoners van Suriname. Een lange broek overdag is eigenlijk niet te doen. En het was dan ook apart om te zien dat Joan zelf een korte legging aan had, en de rest van de leerkrachten ook een korte broek droeg. Het busje werd voller en voller, maar niet door mensen…door eten en drinken. Joan had gekookt en had een hoop lekkere dingen meegenomen. Wederom verbaasd, want Joan had ons gezegd zelf eten mee te nemen, en wij hadden dan ook braaf broodjes gesmeerd.
Onderweg werd een paar keer een stop gemaakt om (nog meer) eten in te slaan.

Om 11 uur waren we gearriveerd, na een rit van 3 uur over hobbelige, niet geasfalteerde zandwegen. Tijdens de rit stond er muziek op, maar de melodie hoorde je niet door de enorme bas die uit de boxen kwam. Het deed gewoon zeer aan je oren. Maar niemand die er wat van zei. Totdat Marijke het op een gegeven moment (op de terugreis dan wel, maar toch) echt zat was en vroeg of de muziek wat zachter kon. De rit was vermoeiend, maar ook erg mooi. Toen we het terrein opreden, kwam ons busje in het zand vast te zitten. Dat betekende duwen! Het duwen haalde weinig uit, en gelukkig kwam er een auto langs die het busje eruit trok.
Güsterie is een klein plaatsje waar 2 hutten staan en er is een klein meertje waar je in kan zwemmen. De dag bestond vooral uit luieren; lezen, beetje pootje baden, zwemmen, slapen, kaarten enz. Om half 3 gingen we richting huis. De link van de foto's van die dag is:
http://www.mijnalbum.nl/Album=IPN3ZQFS

’s Avonds uit eten geweest bij de Italiaan, dat is onze favoriet zoals jullie vast al opgemerkt hadden ;)
We zijn na een avonddutje nog naar Zsa Zsa Zsu geweest. Het blijft leuk om daarheen te gaan. Elke keer hebben we weer lol om de mannen die een dansje met ons willen wagen. Sommigen vragen netjes of ze met je mogen dansen, maar er zijn er ook genoeg die je gewoon vastpakken en dwingen om met ze te dansen. Het blijft apart, dat verschil met hoe de Nederlandse mannen met vrouwen dansen in Nederland.

Aanstaande dinsdag gaan we eindelijk met de salsalessen beginnen! Voortaan dus dansen op dinsdag- en vrijdagavond van 18.00 tot 20.00.

Tot volgende week!

liefs Marijke en Yvon