laatste verslag!

16-12-2008 20.00 lokale tijd

Net terug van de kerstviering op het internaat (in de zaal naast ons huis). Ouders waren ook uitgenodigd. We hadden niet veel ouders verwacht, maar uiteindelijk waren er nog best veel. Best apart dat je aan het eind van je stage ouders ziet van de kinderen die je al 3 maanden behandelt. Alle kinderen hebben een toneelstuk rondom het kerstverhaal opgevoerd. Na de opvoering werd de maaltijd opgediend. We waren een beetje aan het twijfelen of we dit zouden eten, omdat we zelf al voorbereidingen voor het eten hadden getroffen. Maar je kan moeilijk weglopen bij een kerstmaaltijd en friet + kip van de Naskip weigeren. Na nog enkele korte optredens werd er buiten Chinees vuurwerk afgestoken. Het was een gezellige avond en de kinderen vonden het erg leuk dat we erbij waren.

17-12-2008

Vandaag hebben we stage afgesloten. Morgen is namelijk kerstviering op school en vrijdag wordt ook nog een rommelige dag. We hebben alle kinderen die we behandeld hebben een cadeautje gegeven en de rest van de kinderen een lolly.

18-12-2008 13.00 lokale tijd

De hele ochtend is het kerstviering geweest op school. De gymzaal was mooi versierd. Iedere klas zat aan een eigen tafel. Uit de meeste klassen hebben leerlingen een stukje opgevoerd in de vorm van een liedje, toneelstukje of een dansje. Het was goed te zien welke leerkrachten er echt tijd in gestoken hadden. Na de opvoeringen werd het eten geserveerd. En ja hoor, weer zaten we om 10.00 aan de friet met kip. Na het eten werden de leerkrachten en wij uitgenodigd om op het podium nog wat kerstliedjes te zingen. Carlijn had de smoes dat ze moest filmen en Ilona moest foto’s maken, dus ja, dan blijven alleen Yvon en Marijke nog over. Kerstliedjes zingen is niet erg, maar wel als ze in het Surinaams zijn en net een iets andere melodie hebben dan je gewend bent. Een paar leerkrachten gingen helemaal los op het podium, maar wij stonden braaf te zingen en de leerkrachten te bewonderen (ze gaan hier niet zo snel uit hun dak). Na een paar liedjes voelden we ons steeds minder op ons gemak tussen de leerkrachten en zochten we naar een manier om van het podium te ontsnappen zonder dat dit op zou vallen. We zagen een leerkracht die dezelfde gedachte had en volgden haar voorbeeld. We zijn langzaam achter het gordijn naar de zijkant geschuifeld en via de trap naar buiten gevlucht. Dat dit ook gefilmd werd hadden we niet door, maar het is erg grappig om terug te zien.
Nu nog de presentatie voorbereiden die we morgen voor de leerkrachten moeten doen. De directrice had gevraagd of we dat wilden doen, om te vertellen wat we deze stage hebben gedaan.

19-12-2008

Een presentatie houden voor leerkrachten die niet allemaal even geïnteresseerd zijn…weer een ervaring erbij. We hebben om de beurt iets verteld over een deelgebied van de logopedie (articulatie, gehoor, stem en taal) en wat we op die gebieden bij de leerlingen hebben gedaan. Na een paar minuten zagen we de eerste ogen al dichtvallen. Ach, we houden het er maar bij dat ze toe waren aan weekend.
We hebben onze spullen voor het weekend al gepakt. We gaan morgen tot en met maandag namelijk naar Danta Bai, in het binnenland.

23-12-2008

Wat een heerlijk weekend was dit! Zaterdagochtend werden we opgepikt door een busje die al was afgeladen met mensen en bagage. Maar we konden er gelukkig nog bij ;). Na ongeveer 2,5 uur rijden stopten we om ergens een broodje te eten. Daarna was het nog 2 uur rijden tot we bij de havenplaats Atjoni waren. Vanaf hier moesten we verder met een bootje (korjaal), een soort grote kanoboot waar ongeveer 10 mensen in kunnen. Het bootje kantelde regelmatig op een manier waarbij we dachten help we vallen in het water. Maar telkens ging het net goed.

En toen kwamen we aan op Danta Bai…een vakantie-oord. Aan een rivier en langs de jungle…zo mooi! Na een lange busrit was de hele groep toe aan een verfrissende duik in de rivier. Tijdens het zwemmen werden we geroepen voor het eten. We hebben elke dag lekker ontbeten, rond een uur of 4 warm gegeten (rijst met kip en rijst met vis) en ’s avonds rond 8 uur een laatste maaltijd. Elke ochtend gebadderd (een echt Surinaams woord) in de rivier, zoiets maak je niet vaak mee.
We hadden met z’n vieren een hut, waar alleen 4 bedden in stonden. Gelukkig wel met klamboe! Zo in de natuur zitten namelijk nogal wat beestjes en die hoefden we niet ’s nachts in ons bed te hebben.
Na het eten zijn we met de boot naar een waterval gegaan en hebben daar nog gezwommen.

Zaterdagavond hebben we een poging gedaan om vis te vangen, we kregen les van de beheerder van het oord en een ‘medewerker’. Helaas zelf geen vis gevangen, maar zij waren experts en hadden steeds beet. We kregen te horen dat we ’s middags piranha hadden gegeten…het was erg lekkere vis!
Marijke en Ilona gingen op tijd naar bed, zo’n dag is erg vermoeiend. Yvon en Carlijn bleven wat langer in de eethut, en hebben daar nog een kaartspel met een paar anderen van de groep gedaan.

Zondagochtend vroeg op om de zonsopgang te bekijken. Helaas was het nogal bewolkt en was er weinig zon te zien.
Vandaag zijn we naar een Marrondorp geweest. Hier leven de mensen nog erg primitief. Tegenstrijdig is dan om te zien dat een bewoner voor een huisje, wat je eigenlijk niet eens een huisje kan noemen, met een mobiele telefoon in haar hand zit. Ook hier gaat de ontwikkeling gewoon door.

Op de terugweg naar Danta Bai zijn we een keer gestopt om te zwemmen in de rivier. Er stond een stevige stroming, en je moest dan ook goed uitkijken dat je niet ineens een paar kilometer verderop zou zwemmen. Op de terugweg werd de lucht steeds donkerder en als snel kwam de regen met bakken uit de hemel vallen. We moesten nog drie kwartier in de regen terugvaren, en dat is erg koud als je in je bikini op de boot zit!

Zondagavond kwamen er een ‘muziekband’ optreden. Ze droegen traditionele kleding en maakten muziek op allerlei slaginstrumenten. Eén man danste op het ritme van een van de trommels. Na een tijdje nodigde hij ons allemaal uit om hetzelfde dansje te zien. Niet bepaald de dansjes zoals we die kennen van Zsa Zsa Zsu. Het was een gekke boel en ontzettend leuk om mee te maken. Ilona en Carlijn gingen vroeg naar bed, net als de meeste anderen van de groep. Wij bleven langer, hadden nog lang geen zin om naar bed te gaan! Na een paar uur intensief dansen op de trommelmuziek stelde Wim rond een uur 12 voor om een duik in de rivier te nemen. Eerst enkele twijfels…komen veel vissen (o.a. piranha’s) niet juist ’s nachts tot leven? Maar die twijfels verdwenen snel, zoiets maak je misschien maar 1x in je leven mee. Geen hand voor ogen zien, allerlei geluiden horen van beesten waarvan je de naam niet eens weet, Wim als gids over de gevaarlijke rotsen…back to the basic. Na het zwemmen hebben we nog gezellig met Wim en Jorn (die we al kenden van andere tripjes) en Alitjan (‘medewerker’/gids) bij het kampvuur gezeten. Rond half 2 toch maar besloten ons bed op te zoeken.

Maandagochtend was het weer vroeg dag. Om kwart voor 7 werden we gewekt. Na het baden in de rivier ontbeten en klaargemaakt voor de wandeling door de jungle. Alitjan voorop met een enorm kapmes. Elke boom in de jungle heeft een functie voor de bewoners, is het niet voor de vrucht, dan wel voor de boomstam, dan wel voor de sappen, dan wel voor het blad. Duizenden soorten bomen…en elke boom heeft een eigen verhaal.
Na de wandeling moesten we ons helaas weer klaarmaken voor vertrek. Dit weekend is voorbij gevlogen. We hebben heerlijk kunnen ontspannen, beetje puzzelen, beetje lezen, beetje zwemmen…genieten van natuur. Onze gedachten waren dan ook totaal niet bij stage, school of andere verplichtingen.

Met dit ontspannende verhaal maken we een einde aan ons digitale dagboek. We hebben een enorme leuke tijd gehad hier in Suriname. Hard aan stage gewerkt (die we overigens allebei met een mooi cijfer hebben gehaald) veel gelachen, veel gedanst, veel geleerd, veel gezien, kortom een tijd om nooit te vergeten. We hebben zin om weer naar Nederland te gaan, maar weten nu al zeker dat we dit land, de mensen en de cultuur erg gaan missen.
Bedankt voor alle berichtjes op onze site!

Tot in Nederland!

Liefs Yvon en Marijke