Weekverslag!

25-8-2009 17.15 lokale tijd

Vreemdelingenpolitie en slagerij

Vanochtend begon de dag weer vroeg. Om 7 uur werden we wakker. Het lijkt wel of de kakkerlakken erop zitten te
wachten tot we wakker zijn. Dit keer mocht Yvon hem met de stinkendechemischemiddelenspuitbus om het leven te brengen.
Na het ontbijt zijn we naar de vreemdelingenpolitie geweest om een verblijfsstempel te halen. Dit verliep gelukkig zonder problemen.

Bij Taxi Brian heeft Marijke inmiddels de bijnaam ‘kleintje’. ‘’ik dacht dat mensen uit Nederland groot waren’’. En bedankt...ach, het klinkt wel lief.

We gaan vanavond spaghetti maken, en daar hoort gehakt bij. Vlees is hier bijna alleen bij slagers te koop. Dus op zoek naar een slagerij. Die vonden we al snel met behulp van Taxi Brian. Yvon zou wel even wat vlees gaan halen. Met een beteuterd gezicht komt ze terug naar de auto lopen…’’ik heb volgens mij te weinig geld terug gehad!’’ Ff checken en ja hoor, 2 SRD te weinig, ofwel 50 eurocent. Dus Yvon terug, want we laten ons als toeristen natuurlijk niet bedonderen! Even later komt ze weer met een aparte gezichtsuitdrukking terug lopen…’’nu snap ik er helemaal niks meer van, ik heb 27 SRD terug gehad, die vrouw verontschuldigde zich heel erg tegen mij’’. Wat bleek: Yvon betaalde 23,00 SRD met een briefje van 50. Ze heeft de eerste keer 2 SRD te weinig gehad en de vrouw achter de kassa dacht toen Yvon terugkwam dat ze haar helemaal geen wisselgeld had gegeven. Dus nu had zij veel te veel gegeven! Wij lagen met ons drieën inclusief Brian helemaal in een deuk. ‘’Yvon, je hebt gewoon een arme Surinaamse vrouw bestolen!’’ Maar Yvon kon er niet zo hard om lachen ‘’nee ik ga het terugbrengen, nu meteen’’. Inmiddels waren we al weer bijna bij ons huis en terugbrengen vandaag was dus geen optie. Uiteindelijk konden we Yvon ervan overtuigen dat ze gewoon even moest bellen naar die slagerij om uit te leggen waarom die vrouw vanavond een kastekort van 25 SRD zou hebben. We brengen het geld terug als we daar weer vlees gaan halen.

’s Avonds hebben we spaghetti gekookt. Het is nog allemaal een beetje behelpen zonder de lekkere ingrediënten die je in Nederland wel hebt, maar lekker was ie wel! We zijn van plan om het uit eten gaan af te wisselen met zelf koken, aangezien we nog wel herkend willen worden bij aankomst op Schiphol.

Marijke heeft iets te vroeg gejuicht met de muggenbulten, ook zij heeft er inmiddels 26. Vooral de onderbenen zijn in trek bij de muggen. Erg charmant dus als je een korte broek aan hebt.

Elke donderdagavond/nacht is er salsa-avond. Daar hadden Marijke en Yvon wel zin in! Nog ff een tukkie voor we weggaan en hup op naar de schuddende billen...Dat was in ieder geval het plan. Maar dat tukkie is niet zo slim, het duurde iets langer dan verwacht. Helaas, deze week ging salsa dus niet door. Taxi Brian stond alleen wel op ons te wachten, aangezien wij hem eerder die avond al gebeld hadden om hem te reserveren. De volgende dag heeft Marijke dus maar een excuus smsje gestuurd.


26-9-2008
Vandaag zijn we naar het zwembad ‘Het Vos’ geweest. Een heerlijke afkoeling van de hitte. We mochten niet meteen het bad in, omdat een grote groep cipiers een training kreeg. Genieten van een mooi uitzicht dus! En dat moest natuurlijk vastgelegd worden met de camera…maar wel stiekem, want de mooie mannen mochten het niet zien. Dat zou te toeristisch overkomen.

’s Avonds met z’n vieren uit eten bij ‘t Vat. Taxi Brian belde voordat hij langs zou komen nog snel op dat zijn broer, genaamd ‘Petje’, ons zou komen ophalen. We twijfelen of Petje zijn echte naam is of zijn bijnaam, aangezien hij altijd een petje draagt (zoals elke taxichauffeur hier). Yvon en Marijke wilden opnieuw een poging wagen om uit te gaan. Eerst iedereen ondervragen waar het leuk is. Maar in Suriname komt alles pas laat op gang…overal waar muziek vandaan kwam ZAT het vol met mensen, maar niemand danste! Dat is dus niet erg uitnodigend. En wij maar denken dat Surinamers van dansen houden. Uiteindelijk Petje weer gebeld, of hij ons naar Zsa Zsa Zsu wilde brengen. Terwijl we op hem wachtten, werden we zo’n beetje elke taxi ‘ingetrokken’. Niet normaal hoe opdringerig ze hier zijn. Gelukkig hebben wij onze standaardtaxi, zoals Yvon het noemt wanneer ze de anderen afwimpelt. ‘Nee, wij hebben een standaardtaxi’. ‘Ik ook standaardtaxi’ is dan het antwoord. Jaja, rijd nou maar door…Echt makkelijk om Petje te herkennen is het niet in de massa van taxi’s die voorbij komen rijden. ‘Is dat Petje niet? Jaa, dat is Petje! Nee, het is toch Petje niet’. En zo gaat dat een half uur door.

Zsa Zsa Zsu bleek een hele mooie, hippe tent te zijn. Maar ook hier lijkt het wel of het gewoonte is om de hele avond aan de bar te hangen en te kijken naar een lege dansvloer. Om half 2 gaven we het op en gingen we weer met taxi Brian naar huis. De volgende keer gaan we het op een zaterdag proberen, dan schijnt het drukker te zijn.

27-9-2008 21.30 lokale tijd

Na een korte nacht weer aan het ontbijt en zoals gewoonlijk allevier om de beurt een douche nemen. Carlijn en Ilona gingen vandaag naar de familie waar Carlijn mag logeren na 28 december. Ze zijn heel de dag weggeweest. Wij hebben ondertussen een poging gedaan om aan ons afstudeerproject te werken, maar dat viel niet mee. Al snel (na een half uur) vielen we bijna in slaap en gaven we het maar op. Daarna de stad in geweest, om geld te pinnen (de Surinaamse Dollars gaan snel op!). We moesten ook nog naar de slagerij om het geld dat Yvon teveel had gekregen, terug te brengen. We vonden het al zo stil in de stad en vroegen ons af hoe dat kwam. Wat bleek: op zaterdag gaan de winkels hier veel eerder dicht, zo rond een uur of 2. Alleen schoenenwinkels waren nog open. Maar die hadden we onderhand wel gezien. Dan maar weer naar huis.
Toen we terugkwamen hebben we van half 4 tot 6 uur ‘even’ een tukkie gedaan. Slapen is hier ook zooo lekker, ventilator aan en je bent vertrokken. Het warme weer is erg vermoeiend. En we hadden natuurlijk ook zo hard aan ons project gewerkt.
Ilona en Carlijn waren inmiddels al weer thuis, maar we hebben ze niet gehoord. Om half 7 kwamen ze ons wakker maken voor het eten. Die moeten wel denken, wat een slaapkoppen zeg…

‘s Nachts zijn Yvon en Marijke weer naar Zsa Zsa Zsu gegaan, we geven het zomaar niet op! Dit keer gingen we een stuk later, omdat het hier zo laat op gang komt. Maar weer stond bij binnenkomst iedereen naar elkaar en de dansvloer te koekeloeren. Verbazingwekkend gewoon! Tegen half 2 werd de dansvloer steeds voller en al snel stond het stampvol met dansende mensen…eindelijk. De Surinaamse mannen zijn wat directer dan de Nederlandse ‘ik kom zo terug en dan ga ik met jou dansen’ of ‘kan jij goed salsadansen?’ Waarop Marijke antwoord ‘nee’ en de persoon in kwestie zegt ‘we gaan boven salsadansen’, waarop Marijke zegt ‘nee’. Als zij direct zijn, kunnen wij het ook. Ook zijn ze iets handtastelijker dan in Nederland, nou ja, we zullen er maar aan moeten wennen.
We weten nu dat het zaterdagnacht dus leuk uitgaan is hier en dat gaan we zeker vaker doen!

28-9-2008

Zondag wasdag. We hebben zo ongeveer 3 handwassen gedaan. Een hele klus, maar alles ruikt weer fris en fruitig.
’s Avonds bij Mirosso in Blauwgrond gegeten. Blauwgrond is een Javaanse wijk met leuke restaurantjes. Erg lekker en zeker voor herhaling vatbaar.

29-9-2008
Vandaag hebben we fietsen gehuurd voor de komende twee maanden. En meteen gefietst natuurlijk, naar/door de stad en langs de Waterkant naar Fort Zeelandia. Het was enorm warm op de fiets, je moet hier 100 km/pu fietsen om een windje te creëren. Maar als je dat doet heb je een grote kans op een ongeluk, want het verkeer hier is op veel plekken een chaos.
De fietsen zijn ook erg handig om boodschappen te doen. Hier hoeven we dan geen taxi meer voor te bellen en besparen we dus kosten. Het is goed te doen op de fiets, mits je niet in 1x teveel boodschappend haalt. De terugreis van boodschappen ging wat moeizamer met al dat gewicht.

30-9-2008

Vandaag hebben we onze eerste trip gemaakt, een boottocht met op zoek naar dolfijnen als hoogtepunt. En we hebben dolfijnen gezien! Onze gids maakte wat vreemde dolfijnengeluiden om ze naar ons bootje te lokken. Tot op een afstand van ongeveer 10 meter hebben we ze gezien, erg gaaf en heel speciaal!
Hierna gingen we door naar Braamspunt, een eilandje waar de mensen heel primitief leven. Ze vangen heel de dag door garnalen en andere vissen die ze exporteren naar de stad. Indrukwekkend om een keer te zien en te ervaren dat Nederland toch wel een erg welvarend land is.
Hierna zijn we naar de plantage Rust en Werk geweest en daar hebben we geluncht. Daarna met de boot naar Nieuw Amsterdam waar we een oude slavengevangenis bekeken hebben.
Als afsluiting met de groep een drankje in de stad gedaan en toen weer op huis aan.

Foto’s zijn er inmiddels voldoende gemaakt, maar het uploaden duurt heel lang. We gaan proberen ze op mijnalbum.nl te zetten.

Bedankt voor alle leuke reacties op de site! Erg leuk voor ons om te lezen!

p.s de volgende berichten zullen wat korter zijn. We beginnen morgen met stage dus dan hebben we geen tijd meer om zulke lange verhalen te schrijven ;)En dan zal het voor jullie wat leesbaarder zijn...

liefs Yvon en Marijke